Wednesday, December 23, 2009

ఎప్పటికీ ప్రజాస్వామ్యయంత్రాంగం సాదించును విజయం?

ఎంతకాలం ఈ దయాదుల నడుమ అసూయల జగడం?
ఎప్పటివరకు శాంతికాముకుల ఆలోచనపై అత్యాచారం?
ఎన్నడు మనకు మనరాష్ట్రములో అలజడి నుండి విముక్తి?
ఎప్పటికీ ప్రజాస్వామ్యయంత్రాంగం సాదించును విజయం?

कब तक यूँही हम आपस मे लड़ते रहेंगे ?
कब तक अमन द्रोही यूँ आक्रमण करेंगे ?
कब तक यूँ हम अपनीही देशमे डरते रहेंगे?
कब तक नेता हम आम जनता से खेलेंगे?

Tuesday, December 22, 2009

మనం(అంటే నేనే) పూరించిన आదర్శ్ ప్రశ్న



కేటుగాడు, నాటుగాడు, బక్కటొడు, సొకురాయుడు... :ప
జహంగీర్ గారు,
పైన చెప్పిన పదాలతొ అర్థవంతంగా జనరంజకంగా ఒక పద్యాన్ని ఆశువుగా వ్రాయాలని కోరుచున్నము :)


నా
ప్రయత్నం:

సాన్నిహిత్యంతో మనచు దోచే కేటుగాడు
జనారణ్యంలోవిహంగంలాంటి నాటుగాడు
ఏనుగంత మనోబలమున్న బక్కటొడు
నవీన పోకడల దివిటీ ఈ సొకురాయుడు

ఈ లంకెలో ఏముందో??

Friday, December 18, 2009

ఎర్ర డ్రస్సు అప్సరస

చాలా కాలం తర్వాత ఉపాయం బాగా ఒత్తుగా రావటం వల్ల ఈ టపా రాయక తప్పటం లేదు, మీరు చదివి భరించండి తప్పదు మరి..

గోవాలో ఒక వెయ్యి నవ్వు ముఖాల ఛాయ చిత్రాలు తియ్యటానికి మా ఫోటోగ్రఫీ ఔత్సాహికుల ముఠా బయలు దేరింది సరే నేను సై అన్నాను ఏదో విధంగా గోవా ముఖం ఒక్కసారైన చూద్దాం అని. సరే అదేదో గోవా టూరిజం వాళ్ళు సమర్పిస్తున్నారంటే ఏంటో అనుకున్న అక్కడ పడుకోటానికి రెండు గదులిచ్చారు అలాగే కొంతమందికి తిక్కట్లు కూడా ఇచ్చారు నాకు మాత్రం పూర్రచెయ్యి సమర్పించారు. ఏది ఏమైనా కింగ్‌ఫిషర్లో టిక్కట్టు కొనుక్కున్నాను కనీసం ఏదో ఒక్కటి గిట్టుబాటు అవుతుందని.

కొంచం బలం టానిక్ తాగి విమానాశ్రయానికి బయలుదేరాను దారిలో యాదవిధిగా ట్రాఫ్ఫిక్ జాం అయ్యింది డబ్బులు వృధా అయ్యిన కోపం మొత్తం ఒబామాకు శాంతి భహుమతి ఇచ్చినవాల్ళ మీద తీర్చుకున్నాను ఎలాగూ చేసేది ఏమీ లేదు కాబట్టి.

దార్‌లో రకరకాల ఫీలింగ్స్.. గోవ ఎలా ఉంటుంది గోవాలో ఏముంటుందో ఎం కనపడుతుందో.. ఒక గొప్ప అనుభూతి...
ఇంతలో రానే ఒచ్చింది రియల్ ఎస్టేట్ కంపనివాళ్ల ప్రకటనల్లో విసిగి చితికి పోయిన హైడెరాబ్యాడ్ ఇంటర్‌న్యాషనల్ ఏర్‌పోర్ట్ నేను దానికి అతి సమీపంలో ఉన్నాను సడన్గా ఎవడైనా స్పాట్ రెజిస్ట్రేషన్ అంటాదేమో అని లోనికి పరుగు లంకించుకున్నాను..

లోపల దూరగానే ఒక చాకు లాంటి కుర్రాడు కింగ్‌ఫిషారా సార్ అన్నాడు, అవును అన్నాను, అతను ఒక ఏ.టి.ఎం లాంటి మిషన్ మీద అక్కడక్కడ నిమిరి బోర్‌డింగ్ పాస్ చటుక్కున తీసి ఇచ్చాడు.
గేట్ దగ్గరకి వెళ్ళి ఎర్రరంగు ఉద్యోగులను చూస్తూకూర్చున్నాను .... ఇంతలో పిలుపు రానే ఒచ్చింది ఎన్నెన్నెన్నొ ఊహలు కళ్ళల్లో మెదిలాయె....
అక్కడ వాయు వంతెన లేదు.. భలే భలే...ఒక ఎర్ర డ్రస్సు అప్సరస ప్రకటన విని బస్సు ఎక్కి కూర్చున్నాను ఆది ఇనుప పక్షి దగ్గరకి తీసుకు వెళ్ళింది.

ఆది ఎంతో కాలంగా ఎదురు చూసిన రోజు ఆ చిన్న ఇనుప పక్షికి మూడో నాలుగో మెట్లు ఉన్నాయి.. అప్పుడు కాలింది నాకు బోయింగ్ డిజైనర్ మీద ఎదురుగా ఒక ఎర్ర డ్రస్సు అప్సరస చక్కని పలువారుస చూపిస్తూ వయ్యారాలు ఓలుక పోస్తు రా రమ్మని పిలుస్తుంటే ఈ ఉచిత అనుభూతి కొన్ని ఘడియాలైన నిలవకుండా...అంత తక్కువ మెట్లు పెట్టినందుకు. వెంటనే కత్తియుధ్ధ కాంతారావు గుర్తొచ్చి కాలు బెణికినట్టు నటన మొదలు పెట్టాను... ఆ అప్సరస ముఖంలో ఆందోళన.. ఏమయ్య్యింది నా ప్రియుడికి...వెంటనే నన్ను సుతిమెత్తగా పట్టుకొని మెట్లు ఎక్కించింది బంగారు ఛాయ... సంతూరో లాక్క్సొ అడిగే మూడ్లో లేను నేను.. అలా ఎంట్రీ ఇచ్చాను విమానంలోకి..

విమానంలో కధ కమామీషూ .. తర్వాత టపా లో....

Wednesday, October 7, 2009

కృతజ్ఞత

బహుమతికై వెచ్చించిన మరలిరాని సమయానికి కృతజ్ఞత
ప్రదానంలో విముఖత చూపని సుహృదయానికీ మాన్యత
వెలలేని ఆనందాన్ని పంచిన మంచి మనస్సుకి వినమ్రత
దినదినాభివృద్ది,ఆనందం మీ వెన్నంటే ఉండాలని ఆకాంక్ష

Friday, October 2, 2009

మోహన్‌దాస్ కరంచంద్ గాంధీ

మన భారత దేశం లో గాంధీ మహాత్ముడు కత్తి

జన రక్తం కారకుండానే తీశాడు బ్రిటీశొళ్ళ తిత్తీ

తన జీవితమే సందేశంగా మలచి గడించాడు కీర్తి

తన పర బేధంలేక ప్రపంచానికి అందించాడు స్పూర్తి


ఇందు మూలంగా నేను గాంధీ గారి ఫ్యాన్ని అని యావన్మందికి తెలియజీయటమైనది


Tuesday, September 29, 2009

మఱదలినొదిలి పెట్ట

"యక్కా రమ్మనుచు మగఁడు నాలిం బిలిచెన్" అనే చాలెంజ్ ని
తెనాలి రామలింగడు ఈ విధంగ పూరించెను

వక్కాకు మడిచి వేసుక
చక్కెరవిలుకానికేళి సలుపుదమనుచున్
చక్కనిముద్దులమఱఁదలి,
యక్కా రమ్మనుచు మగఁడు నాలిం బిలిచెన్


రామలింగని పద్యానికి నా స్పూఫులు!!

వక్కాకు మడిచి ఎక్కడో పెట్టక
చెక్కెర విలుకాని కేళి తట్టగా
చక్కని ముద్దులమఱలినొదిలిపెట్టగ
తొక్కలొ యక్కతొ తృప్తిపడ నొసగెన్

తొక్కలొ కవిత మడిచి ఎక్కడొ పెట్టగ
మన్మధుని పేరు మార్చి పెదద్రొవ పెట్ట
చక్కని ముద్దుల మఱదలినొదిలి పెట్ట
మనసెలాగొచ్చెర ఓ తిక్కల కొడిపెట్టా?

Monday, September 28, 2009

సభ్య సమాజం:


సభ్య సమాజం: నిన్న రాత్రి నేను ఉస్మానియా యునివర్సిటి లొ తమ్మిని డ్రాప్ చెసి ఒస్తుంటే ఒక ఘొరం కళ్ళ చూసాను, అందుకె ఈ చిన్న టపా, ఒక తెల్ల మారుతి కారు రొడ్దు పక్కన ఆగింది దాని నంబర్ పలక మీద తెల్లని అక్షరాలు అందులొ నుండీ దిగిన వ్యక్తి ఒక మొస్తరు నుండి భారి కాయం, తెల్ల చెప్పులు తెల్ల పాంట్లాం (లొపల తెల్ల లంగొట బెగించి కట్టి ఉంటాడు) తెల్ల బనీను తెల్ల అంగీ నల్ల ముఖారవిందానికి తెల్ల ఫెసు పవుడరు అల్మొస్ట్ చూట్టనికి పెద్దమనిషి ముసుగులొ ఉన్న వ్యక్తి. కారులొనుండి దిగి రోడ్దు ప్రక్కకు వెళ్ళడు అక్కడ ఈ సదరు పెద్దమనిషి చేయదగ్గ మంచిపని ఎంటా అని బెతాళుడు దౌటు అదిగాడు యదావిధిగ జవాబు తెలిసిన అతడి పర్ట్నర్ విక్రమాదిత్యుడికి నోరు పెగలటం లెదు ఎలా చెప్పేది ఎమని చెప్పెది అతను చెయబొయే కార్యం సభ్య సమాజం తల తిప్పుకొనేల భూమ్యకాశాలు సిగ్గు పడేలాంటిదని పెద్దమనిషి ముసుగులొ ఉన్న అ కాయం తెందుల్కర్ సెకనుకి పదిసార్లు తట్టె చొటకి చెతులు చేరుకున్నై అతను సభ్య సమాజం తల తిప్పుకునే అ సిగ్గు లేని చేష్ట చెసాడు తర్వాత ఏమి ఏరుగని వ్యక్తిల మరలా పెద్దమనిషి ముసుగులొ జన జీవన స్రవంతిలొ ఒక బాగమైన రహదారి ట్రఫిక్ లొ గుర్తు తెలియని వ్యక్తి ల కలిసి పొయాడు.. హా.. హథవిధి..ఈ భూమి ఏందుకు బద్దలవ్వలేదు..... ఈ ఆకాశం ఏందుకు కలరు కార్చలెదు... హ.. హ....(హహకారాలు...)


Friday, September 18, 2009

పిడకల అప్పారావు - పరిచయ కార్యక్రమం

ఇకపై భవిష్యత్ టపాలన్నింటికి మన పి.అ. గారే హిరో
ముందుగా అప్పారావు గారి జననం, బాల్యం మరియు విధ్యబ్యాస దషలొ చొటు చెసుకున్న కొన్ని అనూహ్య సంఘటనలు...
జననం: అది 19 వందల --- సంవత్సరం, సృస్టిలో ఒక చిన్న సైజు ప్రళయం లాంటిది సంభవించబొయె రొజు.. అది జనవరి నెల తారిఖు ఎదైన మనకు ఫరఖ్ పడదు..
ఆసుపత్రిలొ షెషుమాంబ గారు (అప్పరావు గారి తల్లి గారు )పడె పురుటి నొప్పుల బాధలు విని భరించలెక సుబ్బారావు గారు(అప్పరావు గారి తండ్రి గారు) గావు కెక పెట్టి షొలె సినిమాకు చెక్కెసారు..
అప్పుడు గబ్బర్ సింఘ్"కాళియా కిత్నె ఆద్మి థె" డైలాగ్ చెపుతున్న తరుణంలొ మన అప్పరావు గారు భుమ్మీదకు వెంచెసారు..
పువ్వు పుట్టగానె.. అన్న చందాన అప్పిగాడు( ఇప్పుడు మనం కొంచం క్లొజు) వెంటనె మంత్రసాని బట్టల మీద పసుపు పచ్చకలర్ శ్రీలంక మేపు చుట్టుపక్కల హిందూమహ సముద్రం నిళ్ళతొ సహ ముద్రించి మనసులొ కర్కషంగ వికటట్టహాసం చెసాడు
సుబ్బరావు గారికి వెగులతొ సమాచారం పంపి తను తండ్రి అయిన విషయన్ని ఎకఱువు పెట్టించారు దాంతొ ఆయన కంగారుగా "మెహబూబా మెహబూబా... ఐటం సాంగ్ చూడకుండానె ఒక ఘాడమైన నిట్టుర్పుతొ ఆసుపత్రికి సద్దిమూట తొ ప్రయణం కట్టారు..
పుత్రుడు(సినిమా టైటిల్ కాదు) పుట్టిన సందర్బంలొ ఆసుపత్రి సిబ్బందికి జీడిలు పప్పు వుండలు పంచి పెట్టారు...
సశెసం అంటె కధ ఇంకా మిగిలి ఉంది..దాన్ని బ్రేక్ తర్వాత రాస్తా (లెఖినిలొ రాయటం అంత వెజీ కాదు మరి వెళ్ళు బూతులు తిడుతున్నై)

పద్య భాగం

చుట్టపై చటుక్కున వాలింది పిట్ట
చుట్టు చెల చెలరేగి వెసింది రెట్ట
హిట్టుకాని సినిమాకి బధపడితె ఎట్టా
చెమర్చిన కంటికి చేయి చెరుస్తుంది బట్ట

***************************
ఓ స్వతంత్ర్య సమర యొధులార, కాలగర్భంలొ నిద్రిస్తున్నరా?
ఫిరంగోళ్ళ తుపాకి తూటాల పాచికలకు ప్రణాలొడ్ది బలైనార?
స్వరాజ్యాగమనం మీ కలల సౌధం, అయ్యింది మా జీవధార!
మీ త్యాగ నిరతి మరువమెన్నడు, మీకిదే గద్గద నివాళి ఓ వేగు చుక్కలారా!
---------------------------------------------------------------------------------------

ఎన్నెన్నొ కొరికలు తీరినా మిగిలుంటాయి ఒక డజను
తీరిన ప్రతి కొరిక ఇచ్చిన కిక్కు మాత్రం ఒక్క సెకను
నిరంతరం తృప్తినిచ్చే కొరిక మిస్ కాల్ కై వేచాను
కొంపతీసి ఆ కాల్ మీకొస్తె నాకు డైవర్ట్ చెయవలెను